Paglilisensya ng alkohol
Sa New Zealand, ang pagbebenta at supply ng alak ay kinokontrol sa ilalim ng Sale and Supply of Alcohol Act 2012. Ang batas na ito ay nagtatakda ng mga kinakailangan para sa pagkuha ng lisensya sa alak, at ang mga kundisyon na dapat matugunan ng mga lisensyadong lugar
.
Mayroong iba’t ibang mga uri ng mga lisensya sa alkohol na magagamit, depende sa uri ng negosyo at mga aktibidad na isinasagawa. Kabilang dito ang mga on-lisensya (para sa mga lugar na nagbebenta ng alak para sa pagkonsumo sa lugar, tulad ng mga bar at restawran), mga off-lisensya (para sa mga lugar na nagbebenta ng alak para sa pagkonsumo sa lugar, tulad ng mga tindahan ng bote), at mga espesyal na lisensya (para sa mga kaganapan
o pansamantalang lugar).
Upang makakuha ng lisensya sa alak, dapat ipakita ng aplikante na sila ay isang angkop at tamang tao upang magkaroon ng lisensya, at na ang kanilang lugar ay nakakatugon sa mga kinakailangang pamantayan para sa kaligtasan, kalinisan, at kalusugan ng publiko. Ang aplikante ay dapat ding magbigay ng isang host responsibilidad plan, na binabalangkas kung paano nila pamahalaan ang pagbebenta at supply ng alak sa isang responsable at ligtas
na paraan.
Kapag ipinagkaloob, ang mga lisensya sa alkohol ay napapailalim sa patuloy na pagsubaybay at mga tseke ng pagsunod ng awtoridad sa paglilisensya (karaniwang lokal na konseho), upang matiyak na natutugunan ang mga kondisyon ng lisensya at pinapanatili ang kaligtasan ng publiko.
Mahalagang tandaan na ang Sale and Supply of Alcohol Act ay nagsasama rin ng mga paghihigpit sa pagbebenta at pagbibigay ng alak, lalo na may kaugnayan sa mga menor de edad at lasing na tao. Ang mga lisensyadong lugar ay kinakailangan upang sumunod sa mga paghihigpit na ito, at ang kabiguang gawin ito ay maaaring magresulta sa mga parusa at pagbawi ng
lisensya.
Kung isinasaalang-alang mo ang pag-apply para sa isang lisensya sa alkohol, o nagpapatakbo ka na ng isang lisensyadong lugar, mahalagang maunawaan ang mga kinakailangan ng Batas sa Pagbebenta at Pagtustos ng Alkohol, at makipagtulungan nang malapit sa iyong lokal na konseho upang matiyak ang pagsunod at kaligtasan ng publiko.
Paglilisensya sa Kaligtasan ng Pagkain
Sa New Zealand, ang mga negosyo sa pagkain ay dapat sumunod sa Food Act 2014, na nagtatakda ng mga kinakailangan para sa paggawa, pagbebenta, at paghawak ng pagkain. Ang layunin ng kilos ay upang matiyak na ang pagkain ay ligtas at angkop para sa pagkonsumo ng tao, at upang mabawasan ang panganib ng sakit na dala ng pagkain
.
Sa ilalim ng Food Act 2014, ang lahat ng mga negosyo sa pagkain ay dapat na nakarehistro sa kanilang lokal na konseho at magkaroon ng Plano sa Pagkontrol sa Pagkain o isang Pambansang Programa sa lugar. Ang uri ng plano o programa na kinakailangan ay nakasalalay sa antas ng panganib na nauugnay sa mga aktibidad ng negosyo at ang mga uri ng pagkain na ginagawa o ibinebenta.
Ang Plano sa Pagkontrol sa Pagkain ay isang nakasulat na dokumento na binabalangkas ang mga hakbang na gagawin ng isang negosyo sa pagkain upang matiyak na ang pagkain nito ay ligtas at angkop para sa pagkonsumo ng tao. Ang plano ay dapat na aprubahan ng lokal na konseho, at ang negosyo ay dapat sumunod sa mga kinakailangan ng plano. Ang mga negosyo na may mas mataas na antas ng panganib, tulad ng mga humahawak o nagpoproseso ng mataas na peligrosong pagkain, ay dapat magkaroon ng Plano sa Pagkontrol sa Pagkain sa lugar
.
Ang Pambansang Programa ay isang hanay ng mga kinakailangan na nalalapat sa ilang mga uri ng mas mababang panganib na negosyo sa pagkain. Ang programa ay idinisenyo upang maging mas mababa ang prescriptive kaysa sa isang Plano sa Pagkontrol sa Pagkain, ngunit dapat pa ring matugunan ng mga negosyo ang mga kinakailangan ng programa at mairehistro sa kanilang lokal na
konseho.
Bilang bahagi ng proseso ng pagpaparehistro, ang lokal na konseho ay magsasagawa ng mga inspeksyon ng negosyo sa pagkain upang matiyak na sumusunod ito sa Food Act 2014 at ang mga nauugnay na regulasyon nito. Ang konseho ay maaari ring magsagawa ng patuloy na pagsubaybay at pagsunod sa mga tseke upang matiyak na ang negosyo ay patuloy na matugunan ang mga obligasyon nito sa ilalim ng batas
.
Mahalagang tandaan na ang kabiguang sumunod sa Food Act 2014 ay maaaring magresulta sa mga parusa, kabilang ang mga multa at ligal na pagkilos. Ang mga negosyo sa pagkain ay mananagot din para sa anumang pinsala na dulot ng pagkain na kanilang ginawa o ibinebenta, kabilang ang sakit na dala ng pagkain
.
Kung nagpapatakbo ka ng isang negosyo sa pagkain sa New Zealand, mahalagang maunawaan ang iyong mga obligasyon sa ilalim ng Food Act 2014, at makipagtulungan nang malapit sa iyong lokal na konseho upang matiyak ang pagsunod at kaligtasan ng publiko.
Mga Rehistradong Lugar
Sa New Zealand, ang ilang mga uri ng mga negosyo ay kinakailangang mairehistro sa kanilang lokal na konseho bilang “rehistradong lugar”. Kabilang dito ang mga lugar na nagbibigay ng tirahan sa publiko, tulad ng mga hotel, motel, at backpacker, pati na rin ang mga lugar na nagbibigay ng pag-aayos ng buhok, beauty therapy, tattooing, o mga serbisyo sa pagbubutas
ng katawan.
Ang layunin ng pagpaparehistro ay upang matiyak na ang mga negosyong ito ay nakakatugon sa ilang mga pamantayan sa kalusugan at kaligtasan, at upang mabawasan ang panganib ng pinsala sa publiko.
Kinakailangan ang mga lugar ng tirahan upang matugunan ang isang hanay ng mga pamantayan, kabilang ang mga pamantayan para sa kaligtasan ng sunog, kaligtasan sa pagkain (kung nagbibigay sila ng pagkain), at kalinisan. Dapat din silang magkaroon ng isang dokumentadong plano sa pamamahala ng kalusugan at kaligtasan sa lugar, na binabalangkas kung paano nila mapamahalaan ang mga panganib sa kalusugan at kaligtasan ng kanilang mga panauhin
.
Ang
mga lugar na nagbibigay ng hairdressing, beauty therapy, tattooing, o body piercing services ay napapailalim din sa mga partikular na pamantayan sa kalusugan at kaligtasan. Halimbawa, dapat nilang tiyakin na ang lahat ng kagamitan ay maayos na isterilisado at ang mga pamantayan sa kalinisan ay pinananatili. Ang mga negosyong ito ay dapat ding magkaroon ng isang dokumentadong plano sa pagkontrol sa impeksyon sa lugar.
Bilang karagdagan sa pagtugon sa mga pamantayang ito, ang mga rehistradong lugar ay napapailalim sa patuloy na pagsubaybay at pagsunod sa mga tseke ng lokal na konseho. Kabilang dito ang mga regular na inspeksyon upang matiyak na ang mga lugar ay patuloy na nakakatugon sa mga kinakailangang pamantayan, at ang anumang mga isyu ay tinutugunan sa isang napapanahong paraan
.
Mahalagang tandaan na ang kabiguang sumunod sa mga kinakailangan para sa mga nakarehistrong lugar ay maaaring magresulta sa mga parusa, kabilang ang mga multa at legal na pagkilos. Ang mga lugar na natagpuan na tumatakbo nang walang pagpaparehistro ay maaari ring harapin ang mga parusa
.
Kung nagpapatakbo ka ng isang rehistradong lugar sa New Zealand, mahalagang maunawaan ang iyong mga obligasyon sa ilalim ng may-katuturang mga regulasyon, at makipagtulungan nang malapit sa iyong lokal na konseho upang matiyak ang pagsunod at kaligtasan ng publiko.
Mga pahintulot sa kalye at kalsada
Sa New Zealand, kinakailangan ang mga pahintulot sa kalye at kalsada para sa isang hanay ng mga aktibidad na nagaganap sa o malapit sa mga pampublikong kalsada, kabilang ang gawaing konstruksyon, mga kaganapan, paggawa ng pelikula, at mga gawaing utility.
Ang mga permit ay ibinibigay ng mga lokal na konseho, at ang proseso para sa pagkuha ng permit ay maaaring mag-iba depende sa uri ng aktibidad at lokasyon. Sa pangkalahatan, gayunpaman, ang mga permit ay ibinibigay upang matiyak na ang anumang aktibidad na nagaganap sa o malapit sa mga pampublikong kalsada ay hindi nagdudulot ng panganib sa kaligtasan ng publiko, at ang anumang mga pagkagambala ay
mababawasan.
Ang
gawaing konstruksyon sa mga pampublikong kalsada, halimbawa, ay maaaring mangailangan ng permit upang matiyak na ang daloy ng trapiko ay hindi nasisira, at ang kaligtasan ng mga manggagawa at publiko ay pinananatili. Katulad nito, ang mga kaganapan na nagaganap sa mga pampublikong kalsada o mga daanan ay maaaring mangailangan ng isang permit upang matiyak na ang kaganapan ay ligtas, at ang anumang mga pagkagambala ay pinananatiling pinakamaliit
.
Ang proseso para sa pagkuha ng isang permit ay karaniwang nagsasangkot ng pagsusumite ng isang aplikasyon sa lokal na konseho, kasama ang may-katuturang dokumentasyon tulad ng mga plano, pagtatasa ng panganib, at mga sertipiko ng seguro. Pagkatapos ay susuriin ng konseho ang aplikasyon at maaaring mangailangan ng karagdagang impormasyon o pagbabago na gagawin bago mag-isyu ng permit
.
Bilang karagdagan sa pagtiyak na ang anumang aktibidad sa mga pampublikong kalsada ay ligtas at binabawasan ang pagkagambala, ang mga permit ay maaari ring magsama ng mga kondisyon na may kaugnayan sa paggamit ng pampublikong espasyo, antas ng ingay, at oras ng operasyon. Mahalaga para sa mga may hawak ng permit na sumunod sa mga kondisyong ito, dahil ang kabiguang gawin ito ay maaaring magresulta sa mga parusa, kabilang ang mga multa at ligal
na pagkilos.
Kung nagpaplano ka ng isang aktibidad na nagaganap sa o malapit sa mga pampublikong kalsada, mahalagang suriin sa iyong lokal na konseho upang matukoy kung kinakailangan ang isang permit. Ang konseho ay maaaring magbigay ng patnubay sa proseso ng aplikasyon at anumang mga kinakailangan na dapat matugunan.