ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1800 คุณแม่ของนิวซีแลนด์ต้องหาวิธีสร้างสรรค์ในการถ่ายภาพกับลูกน้อยเนื่องจากระยะเวลาเปิดรับแสงนานของกล้องในช่วงต้นตามที่บรรณาธิการหนังสือ Shaun Higgins กล่าวว่าผู้หญิงเหล่านี้กลายเป็นที่รู้จักกันในชื่อ ‘แม่ที่ซ่อนอยู่’พวกเขาจะซ่อนตัวอยู่หลังเก้าอี้หรือใต้ผ้าสนับสนุนลูก ๆ ในขณะที่ถ่ายภาพซึ่งอาจใช้เวลาถึง 45 วินาที
หนังสือล่าสุดของ Higgins ชื่อ A Different Light: First Photographs of Aotearoa มีตัวอย่างของ ‘แม่ที่ซ่อนอยู่’ บนปกปิดหนังสือเล่มนี้แก้ไขร่วมกับแคทเธอรีน แฮมมอนด์ ประกอบด้วยภาพถ่ายจากห้องสมุดวิจัยที่สำคัญสามแห่ง ได้แก่ พิพิธภัณฑ์โอ๊คแลนด์ คอลเลกชันฮอกเคน และห้องสมุดอเล็กซานเดอร์เทิร์นบูลมันให้มุมมองในยุคอาณานิคมของนิวซีแลนด์ผ่านภาพบุคคลและภูมิทัศน์ที่หลากหลาย
การถ่ายภาพมาถึง Aotearoa ในปี 1848 ประมาณร้อยปีหลังจากที่มันถูกประดิษฐ์ในฝรั่งเศสภาพถ่ายที่รอดชีวิตเก่าสุดที่ถ่ายใน Aotearoa คือภาพของชายชื่อเอ็ดเวิร์ด แคชพูล ถ่ายในปี 1852ฮิกกินส์ตั้งข้อสังเกตว่าผู้คนมักจะดูจริงจังในภาพถ่ายแรกเพราะพวกเขาต้องนั่งนิ่งเป็นเวลานาน และเพราะการดูแลทันตกรรมไม่ดีมากนัก
ช่างภาพยุคแรกต้องพกชุดขนาดใหญ่ รวมถึงกล้อง ขาตั้งกล้อง และห้องมืดแบบพกพาเนื่องจากข้อลบต้องดำเนินการทันทีภาพหนึ่งภาพในหนังสือของระเบียงสีชมพูและสีขาวถูกถ่ายบนจานขนาด 50 ซม.
ภาพบุคคลของมาโอรี่เป็นที่นิยม แต่ช่างภาพหลายคนใช้ประโยชน์จากพวกมันเพื่อผลกำไรพวกเขาจะถ่ายภาพพี่เลี้ยงที่ไม่ระบุชื่อและผลิตเป็นบัตรซื้อขายเป็นจำนวนมากพี่เลี้ยงไม่ได้รับเงินสำหรับเวลาของพวกเขาซึ่งตรงกันข้ามกับ Kīngi Tāwhiao ผู้แสวงหาช่างภาพเพื่อเผยแพร่ภาพของเขาไปทั่วโลก
